ATRAKCJE TURYSTYCZNE USTKI

We wczesnym średniowieczu Ustka była kaszubską osadą rybacką przynależną do kasztelani słupskiej i dzieliła historyczne losy z pobliskim Słupskiem. Obecnie, klimat starej portowej osady znaleźć można jeszcze wśród rybackich domów w kwartale wytyczonym ulicami Marynarki Polskiej i Kosynierów. Zachował się tu jeszcze układ uliczek średniowiecznej wsi, który z uwagi na jego wartość historyczną objęty został ochroną konserwatorską. Pierwsze, zorganizowane działania ukierunkowane na rewitalizację obszaru Starej Osady Rybackiej podjęte zostały w 2005 roku, kiedy to, Rada Miejska w Ustce przyjęła Lokalny Program Rewitalizacji Gminy Miejskiej Ustka. Od tego momentu miasto przystąpiło do rewitalizacji tego obszaru, której celem jest przywrócenie mu dawnej świetności i zachowanie ponadczasowej urody starych, rybackich chat szachulcowych.

Adres: ul.Czerwonych Kosynierów i ul. Marynarki Polskiej

Neogotycki budynek powstał w latach 1885–1888 na obrzeżach osady. Dziś usytuowany jest w samym centrum Ustki. W trakcie nabożeństwa można usłyszeć w nim zabytkowe organy, jedne z nielicznych zachowanych dzieł organmistrza Christiana Friedricha Voelknera. W świątyni znajdują się XVII-wieczne obrazy wotywne, upamiętniające katastrofę z 1672 roku, podczas której ustecki żaglowiec zatonął z całą załogą. Kościół przyozdabiają liczne witraże, przyciągają wzrok szczególnie latem, gdy przenikające je promienie słoneczne tworzą niepowtarzalne efekty świetlne.

Adres: Kościelna 4
www.zbawiciel.ustka.pl
E-mail: ustka.zbawiciel@gmail.com
Telefon dyżurny: 574 266 783

Ratusz Miejski – dawna szkoła. W roku 1911 w pobliżu kościoła, na miejscu starej szkoły rozpoczęto budowę nowego obiektu. Powstał on według projektu Friedricha Engelbrechta, radcy budowlanego z Bydgoszczy, który często przyjeżdżał do kąpieliska w Ustce. Ten charakterystyczny budynek pełnił funkcję szkoły do roku 2004 z małą przerwą, kiedy to w 1944 roku zorganizowano tam szpital wojskowy. Obecnie jest to siedziba Urzędu Miejskiego Ustki.

Adres: Wyszyńskiego 3
www.ustka.pl
E-mail: bom1@um.ustka.pl
Telefon kontaktowy: 59 8154300

Zbudowany w 1911 roku, umiejscowiony nad samym morzem Zakład Przyrodniczy, przez lata był wizytówką Ustki – podkreślał uzdrowiskowy charakter miasta. Przyjezdni kuracjusze wraz z tutejszymi mieszkańcami korzystali z licznych zabiegów, lecząc schorzenia układu krążenia, układu oddechowego i choroby reumatyczne. W swojej ofercie Zakład Przyrodniczy polecał różnorodne gorące kąpiele: borowinowe, solankowe, siarkowe. Wykonywano tu także masaże rehabilitacyjne.

Adres: Beniowskiego 1

Doskonały przykład budownictwa szachulcowego stanowi zachowany Dom Kapitana Hasse. Powstał w 1804 roku – świadczy o tym napis „18 P.H. 04”, który został wyryty na drewnianej belce umiejscowionej nad wejściowymi drzwiami. Co ciekawe, napis odsłonięto dopiero podczas prac konserwatorskich w 2006 roku. Przed wojną mieścił się tu hotel, dziś siedzibę swą ma Centrum Kultury Bałtyckiej. Wewnątrz budynku, w odrestaurowanych pomieszczeniach, zobaczyć można rozmaite wystawy czasowe. Odbywają się tu także interesujące prezentacje kulturalne.

Adres: ul. Czerwonych Kosynierów 21

Villa Red, dawna willa największego słupskiego przedsiębiorcy Westphala. Jej powstanie datuje się na 1886 rok, taka data umieszczona jest nad wrotami dawnej stajni zbudowanej obok głównego budynku. Obecnie w Villi Red można wynająć stylowy apartament lub pokój i poczuć czar minionej epoki.

Adres: Żeromskiego 1
www.villared.pl
E-mail: recepcja@villared.pl
Telefon kontaktowy: +48 59 814 80 00

III molo czyli tzw. falochron zachodni był jedną ze sztandarowych inwestycji hitlerowskich w całej ówczesnej Provinz Pommern. Przy budowie zatrudnionych było 800 niemieckich robotników. Zgodnie z informacjami z książki “Twierdza Ustka” prasa w marcu 1939 roku informowała o ogromnych 60-metrowej długości, rusztowaniu do wbijania pali pod molo w dno morskie. Tych pali do wybuchu wojny wbito tu setki. Cała konstrukcja miała opierać się właśnie na palach aż do głębokości 10 metrów gdzie pale miały być zastąpione żelbetowymi kesonami, zatopionymi w dnie a następnie wypełnionymi betonem. Koszt budowy miał wynieść 60 mln marek, z czego 15 mln marek miało być przeznaczone na budowę dwutorowej magistrali kolejowej Ustka- Sławno-Białogard- Berlin. Gdyby nie II wojna światowa pewnie w 1941 roku doszłoby do otwarcia wielkiego terminalu portowego w Ustce. Decyzja o jego budowie zapadła w 1937 roku. Terminal miał uniezależnić od Polski komunikację między Rzeszą i Prusami Wschodnimi. Do ukończenia obiektu nie doszło. Dziś ta żelbetowa konstrukcja wchodząca w morze zastanawia wielu turystów, większość z nich nie zdaje sobie sprawy z tego, że miały tu bazować najeżone działami krążowniki i tankowce z ropą.

Adres: Plaża Zachodnia

Stacja ratownictwa morskiego początkowo mieściła się w drewnianej szopie zbudowanej w 1867 roku. Z biegiem czasu zastąpiono ją budynkiem z czerwonej cegły, stąd nazwa „Czerwona Szopa”. Na wyposażeniu bazy ratowniczej był wóz konny, mający specjalne koła, ułatwiające jazdę po grząskim piasku na plaży. Ratownicy korzystali z łodzi wiosłowej oraz z wyrzutni rakiet, która umożliwiała wystrzeliwanie lin w kierunku tonących rozbitków. Do końca II wojny światowej ocalono ponad 160 osób. Na bocznej ścianie budynku zachował się stary herb Ustki.

Adres: Bulwar Portowy

XIX-wieczny dworku, położonyo 50 metrów od promenady, na rogu ulic Chopina i Kopernika. Jest to jeden z najciekawszych i najlepiej zachowanych obiektów w Ustce, wpisany do rejestru zabytków. Zaraz po wojnie stał się siedzibą Domu Pracy Twórczej Zarządu Głównego Związku Polskich Artystów Plastyków. Dworek jest otoczony ogrodem a secesyjny wystrój wnętrz stwarza niepowtarzalny klimat. Na szczególna uwagę zasługują kute balustrady i ogrodzenie, witrażowe okna w wieżyczce czy intarsjowany sufit werandy. Sala jadalna znajduje się w dawnej stajni. Dom Pracy Twórczej przyjmuje gości na pobyty indywidualne od weekendu majowego do końca września. To doskonałe miejsce nie tylko na plenery malarskie i fotograficzne, ale również spotkania artystyczno-konferencyjne.

Adres: Chopina 8

Czerwonoceglany budynek po zachodniej stronie portu, zbudowany w 1886 roku. Jednorazowo magazyn mógł pomieścić 2,5 miliona litrów alkoholu, dowożono go tu torami z okolicznych gorzelni.

Podobno w 1945 roku, podczas oczyszczania portu, na dnie zbiornika ze spirytusem znaleziono ciała trzech żołnierzy radzieckich. Może mieć to związek z rozkazem Hitlera by wycofując się Niemcy wysadzali wszystko co może przydać się Rosjanom – z wyjątkiem gorzelni i magazynów alkoholu. Miało to osłabić zdolności bojowe żołnierzy radzieckich.

Adres: ul. Bohaterów Westerplatte

Budynek dworca powstał w 1876 roku, kiedy do kurortu doprowadzono pierwsze połączenie kolejowe. Pociąg ze Słupska do Ustki jechał wtedy 45 minut! Ale i tak było to dwa razy szybciej, niż konnym dyliżansem.

Moment doprowadzenia do miasteczka torów kolejowych był dla kurortu momentem przełomowym. Turyści zaczęli masowo odwiedzać Ustkę, kolej nie nadążała z obsługą ruchu turystycznego mimo, że pociąg do Ustki składał się z 30 wagonów! Rozwiązanie przyniosło otwarcie dodatkowych kursów.

W niedalekiej przyszłości w Ustce ma powstać nowy dworzec.

Więcej informacji dotyczących nowego projektu budowy, można znaleźć na stronie internetowej
www.transport-publiczny.pl

Adres: ul. Piłsudskiego

Spacerując po ulicach Ustki warto zwrócić uwagę na dom mieszkalny przy Kopernika 7, na którym widnieje płaskorzeźba – herb Ustki. Herb zaprojektowany przez Granzowa ukazuje syrenę zwróconą przodem, czyli biustem do widza, na tle trójmasztowego żaglowca, uzbrojonego w armaty. Syrena unosi się nad falami symbolizującymi morze i trzyma w prawej ręce łososia. Ma rozwiane, długie włosy. Na głowie ma koronę. Między syreną, a okrętem rozpoznać można rozstawione sieci rybackie. Na to, że herb uwidoczniony na tarczy dotyczy Ustki, wskazuje chorągiew umieszczona na dziobie żaglowca, z napisem „STO”. To charakterystyczne oznaczenie ówczesnych kutrów i łodzi rybackich, bazujących w Ustce, skrót od niemieckiej nazwy miejscowości: „Stolpmuende”.

Adres: ul. Kopernika 7